Dag 6 |
|
Oscar met geen goesting (Iets nieuws: dag 6) Eddy wandelt langs velden en bossen. Het is rustig op de eindeloze lange weg wanneer onze vriend een boer langs de kant ziet zitten. De man zit wat voor zich uit te staren. Behulpzame Eddy vraagt aan de man of alles in orde is. De man geeft geen antwoord. Eddy wuift wat voor de boer zijn ogen. “Oh sorry,” zegt de man, “Ik zie het al een tijdje niet meer zitten. Trouwens ik ben Oscar en ik weet niet wat ik met mijn leven zou moeten doen. Ik heb al vanalles geprobeerd in mijn leven maar ik krijg van niks voldoening.” Wanneer Oscar dit verteld heeft, springt Max op en geeft het been van Oscar de nodige affectie op een nogal dierlijke manier. Nadat Eddy zijn hond van de man zijn been heeft gehaald, vertelt hij dat hij hem graag wil helpen want hij kan zich maar al te goed inleven hoe de man zich voelt. Hij weet echter niet hoe dit probleem aan te pakken. Eddy zet zich langs de man aan de kant van de weg. Ze beginnen te babbelen over koetjes en kalfjes. Al vlug komen alle problemen van Oscar terug boven. Eddy ondervindt dat het grootste probleem van Oscar zijn motivatie is. Hij denkt dat het het beste om Oscar ervan te overtuigen dat het leven meer waard is dan hier zitten en niks te ondernemen. Eddy kijkt rond en ziet hoe mooi het in deze bossen en velden wel niet is. Dus zou een motivatiespeech hierover misschien wel helpen en Oscar raken … ? Spel om een motivatiespeech te maken Na lang nadenken heeft Eddy de juiste woorden en zinnen gevonden waarvan hij denkt Oscar te overtuigen. Hij heeft het allemaal opgeschreven. Ondertussen is Oscar weer voor zich uit beginnen te staren. Eddy begint langzaam maar voorzichtig heel zijn speech voor te lezen: Een trekvogeltje vliegt 's winters in de ijzige wind en stort bevroren ten aarde.... Moraal van dit verhaal: Eerst begint Oscar luid te lachen nadat Eddy het verhaal heeft voorgelezen. Maar als hij daarna Eddy’s moraal van het verhaal hoort, begint hij luid op te wenen. Zoiets moois heeft hij nog nooit gehoord. Oscar herkent er zichzelf en een groot deel van zijn leven in. Eddy troost Oscar en ze geven elkaar een welgemeende knuffel. Oscar heeft terug zijn moed en motivatie herwonnen. Ze blijven nog lang praten over het leven en hoe mooi dat toch wel niet is. Als de zon bijna onder is, gaat Oscar terug naar huis en Eddy terug op tocht. Da’s pech hond weg (fakkeltocht: dag 6) Eddy wandelt een hondenwei binnen. Max begint direct tegen vanalles te plassen. Nadat Eddy zijn hond heeft uitgelaten, hoort hij in het midden van de wei hard geroep: “Pino ! Pinooo !” "Oei, ", denkt Eddy bij zichzelf: "dat is toch al erg als je zo zit te schelden in het midden van een wei." Eddy komt wat dichter bij maar zet al snel een stapje terug wanneer de man nog harder begint te schreeuwen. “Pino, Pinooo waar ben je?” Die man is knettergek denkt Eddy bij zichzelf. Onze grijsaard is te nieuwsgierig en stapt toch op de roepende man af en vraagt voorzichtig wat er scheelt. Het antwoord is echter niet wat Eddy verwacht had. “Oh hallo, ik had u niet gezien. Ik ben Steven en ik ben mijn hondje Pino kwijt. Hij is al twee dagen geleden weggelopen. Hij kwam altijd terug als hij mooie verhaaltjes hoort, maar ik weet er geen meer.” zegt de man somber. “Haa...,” zegt Eddy verbaasd,” Ik wil je wel helpen zoeken.” oppert hij. “Dat is vriendelijk van u,” zegt Steven,” maar ik heb geen idee waar hij naartoe kan zijn en waar ik dus mijn verhaaltjes moet gaan vertellen.” ”Het was zo een lief hondje en zo aanhankelijk.” treurt hij. “Hoor je het Max, het is misschien wel een vriendinnetje voor jou” zegt Eddy tegen zijn hond. Waarop Max gaat liggen met zijn poten omhoog en zijn tong uit zijn bek. Eddy begint Max over zijn buikje te krabben terwijl hij nadenkt over hoe hij dit probleem opgelost krijgt. Hij vraagt dan maar aan Steven waar hij Pino het laatst heeft gezien. “Oh, dat weet ik echt niet meer.” zucht Steven triestig.” Dan denk ik dat we eens wat moeten gaan wandelen, misschien komen we wel op iets.” stelt Eddy voor. Dat lijkt Steven een goed idee en ze gaan tijdens het wandelen op zoek naar nieuwe inspiratie voor een verhaal. Spel om tijdens het wandelen tot nieuwe verhaaltjes en inspiratie te komen Nu ze een mooi verhaal gevonden hebben, komt het hondje Pino vanzelf terug naar zijn baasje. Steven en Pino zijn allebei dolgelukkig. Steven bedankt Eddy voor zijn goed daad.
|
Dag 6 in de ogen van de Keuken |
G-spot van de kampwei = onze keuken |
Foto's van Dag 6 |
                 |
