Dag 1 |
|
Kampverhaal 2019: Die goeie ouwe tijden! De onverwachte hulp (vertrekmis) Het is tijd voor het kampverhaal en de leden van Chiro-Herk zitten ook dit jaar weer vol ongeduld te wachten in de kerk op het nieuwe kampthema. Maar dan komt de hoofdleiding naar voor en ze zien er niet al te blij uit. “Eeuuh …… ja jongens, we moeten jullie eigenlijk iets vertellen. Er is dit jaar helemaal geen kampthema.” zegt Thimo met pijn in het hart. “Ja het spijt ons, maar onze inspiratie was op.” deelt Stijn ons mee. Daar staan ze dan, schouderophalend en moeilijk wetend wat te zeggen. “We hebben het namelijk heel druk gehad dit jaar ….” oppert Stijn nog. Dan klinkt vanaf één van de rijen banken achteraan in de kerk een verontwaardigde stem…... “En is dat dan een excuus of wat ? In mijne goeie ouwe tijd maakten we nog kampthema’s! Ik had meer van jullie verwacht.” klinkt de stem. Dan staat een wel heel oude man op uit één van de achterste rijen en komt traag naar voor gewandeld. “Zou u alstublieft willen blijven zitten meneer ?” probeert Stijn nog. Maar de man komt al steunend op zijn wandelstok naar het altaar. Hij draagt oude kleren en zijn haren zijn helemaal grijs geworden. Achter hem komt een bruine hond blij aangesjaffeld. Eens aangekomen bij het altaar vraagt Thimo “En wie bent u dan wel?” “Ik ben Eddy, oud-chiroleider, ondertussen al 70 jaar en dit is mijn hond Max. (Max blaft enthousiast) In mijn tijd telde de Chiro maar 40 leden en ik heb vele kampthema’s meegemaakt. Maar dat terzijde, op mijn 65ste hebben ze mij in een rusthuis gestoken omdat ik maar bleef babbelen over ‘Die Chiro’… De mensen dachten dat ik gek geworden was. Maar vandaag ben ik 70 jaar geworden en ik heb er schoon genoeg van. Ze zijn een feest voor mij aan het voorbereiden in het rusthuis. Maar niet met mij, hé ! Ik heb het raam opengedaan en ben dan maar naar buiten geklommen. Ik dacht: Ik ga eens naar de kerk in mijn geboortedorp, en ja, nu hoor ik dat jullie geen kampthema hebben. Dat is wel schandalig!” Stijn en Thimo zijn geschrokken. Ze voelen zich ook erg schuldig en weten niet goed wat te zeggen. Uiteindelijk weet Thimo te zeggen: “Maar waarom bent u dan weggelopen uit het rusthuis? U moet toch een doel hebben, want u bent toch niet helemaal naar hier gekomen om ons onder de voeten te geven?” “Nee dat is waar, ik wou eigenlijk vooral weg van alles en nog eens op kamp zoals in mijn jeugd. Ik wilde de perfecte kampplaats zoeken en met goede vrienden op tocht. Maar ja ...” zucht de oude man. “Maar u kunt toch naar onze kampplaats gaan ! Wij zullen u wel helpen om te zoeken naar goede vrienden en dan hebben we ineens een kampthema.” stelt Stijn voor. Eddy vindt dit een prachtig idee en zegt dat hij direct gaat vertrekken! Hij zal te voet naar de kampwei wandelen samen met Max. Dit omdat de bus vol zal zitten en Max er van de buschauffeur ook niet op mag. Eddy en Max zullen op hun tocht wel goede vrienden maken of tegenkomen, daar kijken ze natuurlijk allebei enorm naar uit! Max rent al enthousiast naar buiten met Eddy achter hem aan. Ze worden enthousiast uitgewuifd door de twee hoofdleiders.
Wat zeg je ? (sportdag: dag 1) Na lang wandelen rust Eddy even uit op een bankje. Max gaat aan zijn voeten liggen. Even later komt er een jongetje met een skateboard en een supermanpakje aan voorbij geskated. Deze ziet de oude man zitten en roept: “Hé oudje, heb je misschien wat snoep voor mij?” Eddy kijkt op en zegt het jongetje dat hij helemaal geen vrouwtje is en zeker geen troep verkoopt. “Nee, dove pot, heb je snoep!” roept de jongen nu harder. Waarop Eddy lastig antwoordt dat hij geen ovenpot met soep verkoopt, dat ziet die jongen toch ook wel. Het jongetje komt nu dichterbij Eddy staan en zegt dat de oude man best dringend een hoorapparaat koopt. Eddy wordt nu echt kwaad omdat de jongen in zijn supermanpakje hem als een straatverkoper ziet, die naar zijn mening boorapparaten verkoopt. “En jij bent... ?” zegt hij kwaad. Waarop de kleine superheld luidt roept: “Ik ? Ik ben Pyjama Sam!” “Bruschetta met ham?” zegt Eddy argwanend. “Het is hopeloos!” zucht de pyjama boy. Dat is voor Eddy de druppel, iemand die hem uitscheldt voor koekendoos. Eddy wil al boos opstaan. Maar Pyjama Sam springt al snel terug op zijn skateboard en vertrekt wanneer hij ziet dat de oude man kokend van woede met zijn wandelstok begint te zwaaien. Eddy mompelt in zichzelf “Die jeugd van tegenwoordig hé.” Max gromt de pyjama-skaterboy na en wordt daarna beloond met een hemels koekje uit de oude jaszak van zijn baasje Eddy. Wanneer de oude man bekomen is van het voorval, wandelt hij verder. Hij komt aan de winkel met erboven een blauw reclamebord. Eddy leest: “Als je goed wil horen zullen we een apparaatje in je moeten boren! Hoorapparaten- winkel: De Oorstop.” Nu pas valt Eddy zijn frank. "Ik ben doof!", denkt hij bij zichzelf. "Dat is het: ik ben doof aan het worden. Nu ja, ik ben nu ook niet meer van de jongsten en misschien is het wel beter als ik er eentje heb", beseft Eddy. Hij bindt Max aan het dichtstbijzijnde paaltje met zijn leiband en stapt dan maar de winkel binnen. Er staat een man met gigantische oren en een chique vestje achter de toonbank. Eddy bekijkt de verschillende hoorapparaten maar schrikt zich een hoedje van de prijs. Hij roept dan ook verontwaardigd: “Zo duur?!” De man achter de toonbank deelt beleefd mee dat Eddy er ook altijd zelf één kan maken. Eddy bekijkt de man argwanend. “Hoezo zelf maken?” “Ja,” zegt de man,” als je het nodige materiaal vindt, dan kun je het zelf maken met een beetje inzicht en kennis.”“Ha ja!”, zegt Eddy, “dat heb ik wel.” Dus beslist de oude man om zelf een hoorapparaat te maken. Hij wandelt de winkel uit en gaat op zoek naar de nodige materialen. Spel om de materialen te zoeken voor het hoorapparaat Na lang zoeken heeft Eddy de materialen gevonden en wandelt hij terug naar de winkel. Daar geeft de man hem nog wat advies mee en wenst hem proficiat met zijn nieuw hoorapparaat. Eddy hoort nu weer uitstekend en vervolgt zijn weg. |
Dag 1 in de ogen van de Speelclub |
|
We zijn vandaag met ons allen vroeg opgestaan om te beginnen op een heel tof kamp. Eerst snel ons ontbijtje eten en dan vertrekken naar de kerk van Herk. Na een korte en bondige misviering zijn we kunnen opstappen op de bos richting Pelt. Eenmaal aangekomen op de kampwei mochten we ons bedje maken en de kampwei een keertje verkennen. Voormiddag hebben we nog uitleg gehad over alle regels van op het kamp. In de middag hebben we lekkere tomatensoep met balletjes gegeten samen met ons lunchpakketje. Met een volle maag waren we klaar voor een leuke teambuilding-activiteit in de Peltse bossen. Na de teambuilding hebben we nog wat geravot. We hebben de dag afgesloten met een vermoeiende en leuke sportdag. |
Foto's van Dag 1 |
                    |
