Dag 2: Stank voor dank ! (Triatlon)
Onze chiro kameraden zien in de verte een rivier liggen. Wanneer ze dichterbij komen beginnen ze een zekere stank te ruiken. Ze wandelen meer naar de rivier toe waar de stank alleen maar erger wordt. Eenmaal aangekomen bij het water verschijnt voor hun een houten brugje.
“Aaaaahhhgg? Wat een stank; ik val bijna flauw!” zegt Felix met een toegeknepen neus. Wanneer de vrienden net de brug willen oversteken begint de grond onder hun voeten te trillen. “Kijk Finn! Er komt iets op ons af!” roept Felix nadat hij zich heeft omgedraaid. Finn kijkt ook achterom in de richting waarvan ze kwamen en inderdaad, er komt iets groot en log op hun af gerend. Wanneer het logge wezen dichterbij komt, zien en vooral ruiken Finn en Felix een grote trol die een reusachtige knuppel achter zich aan sleept. Voor Felix en Finn het goed en wel beseffen staat de trol al tussen hen en de brug in.
Ze verstijven van de schrik. Het grote logge wezen spreekt hen met een half dichtgeknepen oog en een zware stem toe. “Ah zo, ik dacht al dat ik mensen rook.” brult de trol. “Wij roken u ook, meneer de trol.” piept Felix terug.
“Meneer de trol, hahahahaha! Ik ben Toso de brugtrol, al jaren laat ik mensen alleen over deze brug als ze een antwoord hebben op mijn raadsels. Zo niet, dan sla ik ze met mijn knuppel tot moes! Ik heb tijd genoeg, maar je mag maar 1 keer antwoorden.” Dit gezegd zijnde laat de brugtrol een enorme scheet en vertelt daarna zijn raadsel:
“Wat is de verborgen letter in dit raadsel en waarvoor staat deze letter ?”
[?]SrtKaLx
De twee vrienden hebben geen keus en beginnen koortsachtig na te denken over het raadsel alsof hun leven ervan afhangt, wat eigenlijk ook wel zo is.
SPEL OM HET RAADSEL TE ONTCIJFEREN
Na lang nadenken en overleg met Felix roept Finn het antwoordt: “ ..........................................” De brugtrol schrikt verrast en zegt bedroefd: “Oke dan, dat is juist. Een brugtrol houdt zich altijd aan zijn woord, dus ik zal jullie moeten door laten. Jullie zijn inwoners van Ajabu waardig.” Vlug steken Finn en Felix de smalle brug over en lopen opgelucht verder.
Dag 2: De statische stekelhaag (Klein bosspel)
Felix en Finn lopen weer diep het woud in. Na lang wandelen zien ze in de verte een grote muur van doorns opdoemen. Ze komen naderbij en zien dat het pad doodloopt in de muur van doorns. Voor de reusachtige doornstruik staat een kleine tengere man verwoed te hakken op de muur van doornen met een klein bot mes. “Wat bent u aan het doen?” vraagt Finn eenmaal ze aangekomen zijn bij de muur. “ Zie je dat dan niet, deze muur verspert al jaren dit pad. Niemand kan hierdoor. Ik heb al jaren mijn familie niet gezien, omdat ik de andere kant van de muur niet kan bereiken. Elke dag probeer ik de muur weg te hakken, maar tevergeefs.” zegt de man terwijl hij blijft inhakken op de muur.
“Maar dit heeft toch ook geen zin, ik zie niet eens een schrammetje op de doorns” zegt Felix. “Is er geen ander oplossing?” opperd Finn. “Ik heb al alles geprobeerd, tientallen messen heb ik versleten aan die muur, ik weet het niet meer.” zucht de man. “Hoe heet u eigenlijk ?” vraagt Felix. “Oswald” antwoordt de man. “Aangenaam, wij zijn Finn en Felix” zegt Finn en ze schudden elkaar de handen. De twee chirovrienden beloven Oswald te helpen.
Finn en Felix denken na hoe ze Oswald tot aan zijn familie kunnen brengen. Ze beginnen overal te zoeken naar een gat dat groot genoeg is om door te muur te geraken. Maar helaas is nergens een plek te bekennen waar ze door kunnen zonder kleerscheuren.
Totdat plots een paarse man bijna uit het niets verschijnt. “Aaaah !” roept Felix wanneer hij zich verschiet als de paarse man achter hun staat. “Wie bent u?” vraagt Finn voorzichtig. “Ik ben de weerkat van Wicca, maar ik denk dat jullie het zwaard van Umlando nodig hebben om de muur van doornen te bestrijden. Gelukkig voor jullie ben ik in het bezit van dit wapen. Er is echter één complicatie: het is al in een eeuwigheid niet meer gebruikt en zal dus geslepen moeten worden voor het weer door de doorns uit kan geraken.”
Finn en Felix gaan deze uitdaging, die hen kleiner lijkt dan die om zo door de haag te geraken, aan, maar het blijkt moeilijker dan gedacht...
SPEL OM HET ZWAARD TE SLIJPEN
Finn en Felix hebben het zwaard van Umlando scherper gemaakt. Ze komen terug aan bij de doornmuur waar Oswald nog altijd bezig is met zijn mes. Met trots tonen de vrienden het magische zwaard aan de uitgeputte man. Finn overhandigt het zwaard aan Oswald en deze hakt beetje bij beetje de doorns weg. Na een tijdje kappen zijn ze door de muur heen. Oswald bedankt hen hartelijk en gaat zijn familie zoeken. Finn en Felix komen na een tijdje stappen aan de andere kant van het woud uit. Ze stappen uit de donkere schaduwen van de bomen het licht in en vervolgen hun weg.
|