De kunst van het professioneel spieken (Pleinspel)
Nu de broers net de grens zijn overgestoken, blijkt sneller dan ze gedacht hadden het grote moment daar te zijn. Na slechts enkele kilometers komen ze al aan een industriegebied waar het ene grote bedrijf het andere de loef probeert af te steken. Eén bedrijf is echter veruit het opvallendste en dat blijkt LOSER te zijn. Bo en Duro kunnen hun enthousiasme amper bedwingen en besluiten dan ook meteen binnen te gaan. Eens daar, melden ze zich aan de receptie met de boodschap dat ze voor zaken met sir Reagan komen. De receptionist is nogal argwanend en meld hen het volgende:
‘Tsja, jongens. Jullie zien er nu niet meteen uit als echte zakenmannen, ik kan dan ook moeilijk geloven dat jullie echt iets afweten van de big business die hier draaiende wordt gehouden. Ik zal jullie dan ook moeten vragen om deze vragenlijst in te vullen. Hiermee kan ik zien of jullie op de hoogte zijn van de activiteiten hier in het bedrijf en jullie dan ook eventueel toegang verschaffen tot het kantoor van meneer Reagan. Ga jullie gang!’
De broers krijgen de lijst in handen en hebben meteen door dat dit absoluut niets voor hen is. Er wordt gevraagd naar allerlei termen waar zij, als eenvoudige inwoners van Andresitos, nog nooit van hebben gehoord. Ze zullen dus een lepere methode moeten vinden om de vragenlijst ingevuld te krijgen. Gelukkkig is het Bo reeds opgevallen dat de receptionist overduidelijk verslaafd is aan koffie. Exact om de 10 minuten neemt hij even zijn break om de koffie bij te vullen.
Bo legt aan Duro uit dat dit hun kansen geeft. Elke keer als de receptionist weg is, hebben ze enkele seconden de tijd om op de pc een aantal antwoorden af te lezen. Op die manier moeten ze erin slagen om de gehele vragenlijst correct in te vullen, er is geen andere optie. De computer blijkt echter goed beveiligd te zijn, zodat de jongens keer op keer door een nieuw beveiligingssysteem moeten zien te geraken.
Na een tijdje hebben Bo en Duro toch alle antwoorden kunnen verzamelen en geven ze met de nodige trots de ingevulde lijst af aan de receptie. De receptionist kan amper geloven wat hij ziet maar belofte maakt schuld en dus kan hij niet anders dan de jongens binnen te laten. Met één druk op de knop openen de deuren van het bedrijf zich en worden ze opgepikt door een assistent, de ongetwijfeld zware onderhandelingen komen nu wel heel dichtbij.
Contracten van onrechtvaardigheid (Kampvuur)
In tegenstelling tot wat de broers (een beetje naïef) gedacht hadden, begint Eric Reagan hen hartelijk uit te lachen wanneer hij hoort voor wat ze nu net komen. Hij wijst hen luidruchtig de deur en laat hen door de security buiten zetten. Eens ze terug aan de receptie staan, passeren er 2 wulpse Amerikaanse meisjes die echter meteen medelijden vertonen. Het blijkt om de dochters van de grote baas van LOSER te gaan. Wanneer de dames, die zichzelf voorstellen als Venus en Serena, het verhaal van Bo en Duro horen, reageren ze verontwaardigd:
‘Ongelooflijk dat Daddy zoiets kan doen. En dat tegen een heel dorp. Wij wisten natuurlijk wel dat hij zijn bedrijf groter en groter wou maken en dat vinden wij ook helemaal niet erg. Hoe groter het bedrijf, en hoe groter de winsten, hoe meer zakgeld wij krijgen en hoe meer Bacardi Breezer wij kunnen kaaien. Maar we wisten niet dat hij hele dorpen uit de weg ruimde. Ronduit schandalig, daar zullen wij eens een stokje voor steken.’
De dames stellen voor om door het hele bedrijf te sluipen tot aan het bureau van hun vader. Daar is er de binnen het bedrijf befaamde ‘schuif met de dikke contracten’. De kans dat het contract tussen de hojpa van Andresitos en Eric Reagan hierin ligt is dan ook bijzonder groot. Venus en Serena kennen de veiligheidstechnologieën binnen het bedrijf als hun broekzak: ze weten exact welke veiligheidselementen zich waar bevinden en ook hoe deze uit te schakelen. Als Bo en Duro hen kunnen helpen met materiaal voor deze uit te schakelen, kunnen ze in één ruk tot aan het bureau geraken.
Nadat ze het materiaal hebben verzameld begint het viertal aan hun spannende tocht doorheen het gehele bedrijf. Al bij al slagen ze er vrij vlot in om het bureau van Eric Reagan te bereiken. Ook in de schuif blijkt het befaamde contract van hun dorpje helemaal bovenaan te liggen. Bovendien ontdekken ze dat er tal van andere contracten zijn waarin hetzelfde beschreven staat voor andere Mexicaanse dorpjes: LOSER wou zowat het gehele grensgebied inpalmen en overnemen. Net op het punt dat de 4 jongeren willen vertrekken met alle contracten, komt Reagan zelf binnen gestoven. Hij steekt meteen van wal:
‘Wie denken jullie wel dat jullie zijn. Zomaar mijn kantoor binnendringen en in mijn lades begin te neuzen. Ik had jullie toch al duidelijk gemaakt dat ik niet opgezet was met jullie bezoek aan mijn bedrijf. En dan krijgen jullie bovendien ook nog eens de hulp van mijn bloedeigen dochters, mooi is dat! Zorg dat die contracten onmiddellijk terug in de schuif liggen en maak dat jullie wegkomen.’
Bo en Duro willen zich echter niet zomaar gewonnen geven en weigeren de contracten dan ook terug te geven. Er ontstaat een hevige en gewelddadige discussie waarna alle contracten uiteindelijk in de open haard (cfr. Kampvuur) belanden. Eric Reagan weet niet waar hij het heeft terwijl Bo, Duro, Venus en Serena het uitschreeuwen van geluk. Uiteindelijk nemen de broers vlug de benen. De zusjes worden door hun woeste vader meegenomen.
Bo en Duro kunnen uiteindelijk vluchten tot ze op een veilige afstand van LOSER zijn. Daar vallen ze mekaar in de armen want ze weten dat ze iets onwaarschijnlijk hebben gedaan voor zowel Andresitos, als tal van andere dorpen in Mexico. Ze kunnen zo hun tocht terug naar huis inzetten, hopende dat ze hun vader nog een laatste keer kunnen spreken en hem en de rest van de dorpelingen het fantastische nieuws kunnen vertellen!
|
