Dag 6

Dancing Tequila (Klein bosspel)

Wanneer de broers even aan het praten zijn, onderbreekt Duro plots het gesprek en wordt hij bijzonder enthousiast. In de verte zien ze duidelijk iets wat geen gewone Mexicaanse gezinswoning is en Duro is ervan overtuigd dat het een feestkeet is. Op het moment dat ze dichter komen en de naam kunnen lezen, blijkt hij nog gelijk te hebben ook: ze zijn bij ‘Dancing Tequila’. Toegegeven: dat klinkt al wat spectaculairder als ‘Elckerlyc’ of ‘Loemperik’.

Om even wat te kunnen ontspannen besluiten ze het erop te wagen en binnen te gaan hoewel de zaal van buitenaf niet meteen de indruk geeft dat er veel te beleven valt. Binnengekomen valt meteen op dat er wel wat mannen aan de toog tequila’s zitten te kaaien, maar echt sfeervol kan je de zaak moeilijk noemen. Aangezien ze dat nogal vreemd vinden in een zaak met zo’n klinkende naam vragen ze meer uitleg aan de sexy barmaid, die door de vaste klanten Amorita wordt genoemd:

‘Ja, jongens, de laatste tijd is het hier inderdaad maar zeer zwak. De uitleg daarvoor is eigenlijk bijzonder eenvoudig. Een paar weken geleden werd mijn leverancier van tequila-ingrediënten omgelegd door de tequilamaffia. Ik zou niet weten hoe ik nog aan goedkope ingrediënten moet geraken want als ik bij de maffia zelf ga moet ik veel te veel betalen en moet ik de zaak sluiten. In tussentijd geef ik dan maar watershotjes maar de klanten zijn daar allesbehalve tevreden mee. Ik durf hen dan ook geen hulp te vragen voor mijn probleem.’

Bo en Duro snappen meteen waarom het hier niet meer draait zoals het zou moeten. Ze stellen dan ook aan Amorita voor dat zij infiltreren in het maffia-netwerk. Door het verdienen van respectpoints kunnen ze opklimmen in de rang en aan tequila geraken. Al moeten ze natuurlijk opletten met de politie, want die controleert streng!

Na een briljante infiltratie-opdracht slagen Bo en Duro erin op te klimmen tot de hoogste rangen van de maffia. Hierdoor kunnen ze Amorita blij maken want zij kan weer voorzien worden van de nodige flessen tequila. De 2 broers gaan alvast een stevige avond en een zware ochtend tegemoet.

Dag 6 in de ogen van de Kerels

Dag 6, we zitten over de helft en dat weten ook de kerels. Stilaan treden de eersten tekenen van vermoeidheid op, maar het plezier is des te groter. Door de vermoeidheid klinken zelfs de slechtste moppen als muziek in de oren.

Pas terug van hun 2-daagse was het voor de kerels geen gemakkelijke opdracht om op te staan na het horen van de nu-wel-erg-bekende ochtendtune. Toch geraakten ze nog net op tijd uit hun bed en namen ze deel aan de spetterende zumba-sessie.

Na het ontbijt zagen ze dat er nog wel enig opruimwerk was voordat ze de ouders konden ontvangen. Er werd geplooid, geborsteld en zelfs gedweild om de tent ontvangst-klaar te maken. Ze waren helemaal klaar voor de bezoekdag en mama’s, papa’s, broers, zussen,… en voor sommige zelfs vriendinnetjes werden stevig omhelst na een gemis van 6 dagen.

Na wat bijbabbelen en het uitwisselen van nieuwe en vuile kleren of dergelijken waren de kerels weer helemaal klaar om het kamp verder te zetten en hun ouders gedag te zeggen.
We vlogen er dan ook meteen in met een “vies sjiek bosspel” waarbij Bo en Duro infiltreerden binnen de maffia en zo “Dancing Tequila” er weer bovenop hielpen.

’S Avonds zaten we nog gezellig rond ons kampvuurtje en zagen we hoe de aspi’s het moeilijk hadden het hunne aan te houden. Volgend jaar beter jongens!

Foto's van Dag 6