Dag 5

Vulkaanalarm tot de vijfde (Schemerspel)

Wanneer Bo en Duro hun tocht weer wat verder gevorderd is, passeren ze een dorpje dat erg lijkt op Andresitos. Het zorgt ervoor dat de nodige emoties losgeweekt worden: de broers denken aan hun dorpje dat dreigt te verdwijnen en natuurlijk ook aan hun vader die op sterven ligt. In het dorpje valt meteen op dat er een zeer bedrukte stemming heerst. Ze vragen uitleg aan 2 bewoners die er maar wat beteuterd bijzitten. De uitleg die zij geven lijkt wel erg op hun verhaal:

‘Och, ons dorpje dreigt hier te verdwijnen. Het zal niet meer lang duren vooraleer we gewoon van de kaart worden geveegd. En het ergste van al is dat we er gewoon niks aan kunnen doen. De zaken lopen zoals ze lopen, en helaas zijn de krachten te sterk om er iets tegen te beginnen. En van onze hojpa moeten we ook niet al teveel verwachten: hij heeft een andere stek om naartoe te gaan, ‘triestig manneken’.’

Bo en Duro vragen meteen of het hier ook gaat om LOSER (het oliebedrijf dat hun dorp wil platleggen) maar dat blijkt niet het geval. De vulkaan vlak langs het dorp gelegen staat op uitbarsten en het is een kwestie van tijd voor de lava over het dorp zal razen. Het enige wat kan helpen is water uit de lokale waterbron in de vulkaan gieten. Probleem is echter de hoeveelheid: de slimmeriken van het dorp berekende dat er maar liefst 100 miljoen miljard liter water nodig is. Enkel een briljante watertransportmachine kan de boel redden.

Na het nodige verzamel –en knutselwerk slagen de broers erin om het water aan een zeer hoge snelheid op te pompen tot in de vulkaan. Op die manier zal het dorpje dus gered worden en de inwoners beschouwen Bo en Duro dan ook als echte helden. Ze stellen voor om hen te vereren met een groots feest maar die tijd hebben de jongens helaas niet, zij moeten ook hun eigen dorp nog zien te redden.

Dag 5 in de ogen van de Aspi's

Vandaag zijn we niet wakker geworden op de kampweide.We zijn al gisterenavond op 2-daagse vertrokken.Rond half 1 's nachts hadden we een mooie slaapplaats waar we meteen onze tenten opgezet hebben. Jammer genoeg hadden we het bezoek van ongeveer 25 miljoen mieren. Nadat we een klein vuurtje hadden gemaakt, begonnen we aan onze grote voorraad chips te eten. Erna bakten we nog wat vlees op de kolen van het vuur. Nadat we gegeten hadden, zijn we in onze slaapzakken gekropen en sliepen we zalig uit tot 9u.

Toen werden we verrast door onze kleine mierenvrienden want deze waren ongeveer vervierdubbeld. Snel ruimden we alles op en vertrokken we verder richting locatie X. We waren wat verward toen de leiders langs het zwembad door reden, maar ze hadden nog iets veel spectaculairder in petto: PAINTBALL!!

Na een prachtig introfilmpje bekeken te hebben, mochten we onze geweren en maskers nemen. We werden verdeeld in 2 groepen en we speelden verschillende paintballgames. De laatste game was het pijnlijkste, maar wel het leukste: death match. Met uw laatste kogels op alles wat beweegt te schieten. Voldaan van het schieten, vertrokken we weer naar de kampweide. Helaas hadden we wat bandenpech onderweg. Toen we aankwamen was het avondmaal reeds begonnen, maar er was toch nog genoeg voor ons.

Na het eten hadden de leiders nog een verrassing in petto. Na veel gezaag en gezeur van ons, hebben ze een 24-uurvuur georganiseerd voor ons. We hopen dat het ons lukt om het vuur brandende te houden. Jullie kunnen het morgen bezichtigen op de bezoekdag. We zullen er nog wat moe uitzien, maar we gaan blij zijn om jullie allemaal terug te zien. Slaapwel!

Foto's van Dag 5