De mislukte maffiadeal (GOK-namiddag)
Hoewel de tocht richting ‘het grote Amerika’ voorlopig erg vlot verloopt zijn de broers niet altijd even zeker van hun stuk. Af en toe vragen ze dan ook de weg om na te gaan of ze nog wel op het juiste pad zitten. Wanneer ze op een bepaald moment toch sterk twijfelen en even de weg willen vragen, komt er een man op hen afgewandeld. Verrast als ze zijn dat iemand hen spontaan helpt, wandelen ze hem tegemoet. Net op het moment dat ze de man kruisen vraagt hij hen ‘of ze het geld hebben’. Bo en Duro kijken vreemd op aangezien ze niet weten waar hij op doelt.
Op dat moment volgen er geweerschoten en bommetjes van alle kanten. De broers worden door de vreemde man in dekking genomen en na enkele minuten (die waarschijnlijk de meest schrikbarende uit hun leven zijn) is het gevaar geweken. Bo en Duro beginnen de man bijzonder uitvoerig te bedanken want hij heeft zonder twijfel hun leven gered. De man zelf blijkt echter allesbehalve tevreden:
‘Grmpffptss, jullie domme idioten. Ik ging hier mijn allergrootste en ook mijn allerlaatste drugsdeal sluiten. Ik dacht dat jullie mij het geld kwamen brengen, maar nu zijn mijn kopers weg. Ik heb dus geen enkele peso én de politie kan mij oppakken met de drugs. Jullie kunnen ervoor zorgen dat ik de volledige waarde van deze drugs in pesos krijg. Om jullie wat te motiveren: per kwartier dat ik te lang moet wachten gaat er bij jullie elk een vinger af, vooral het 11de vingertje zou wel eens pijn kunnen doen. Begin er maar aan!’
Bo en Duro slagen er maar net op tijd in om genoeg geld te verzamelen om de anonieme maffiabaas te vergoeden voor de gemiste drugsdeal. Hoewel hij liever zijn laatste deal professioneel had afgehandeld, is hij toch tevreden met zijn geld. Zo kan hij eindelijk rentenieren en met andere gepensioneerden wat kleurenwiezen en petanquen.
Gouden Sombrero (Bonte Avond)
De broers hadden nooit gedacht dat ze zo een heftig begin zouden kennen van hun tocht richting LOSER: maffia en Mexicaans worstelen, het zijn beide geen lachertjes. In het volgende gehucht dat ze tegenkomen bruist het echter van het leven en de gezelligheid: werkelijk iedereen loopt er geamuseerd rond. Het lijkt erop dat ze eindelijk wat vrolijkere dingen zullen tegenkomen op hun pad.
De nieuwsgierigheid van de broers is logischerwijs getrokken en ze besluiten dan ook om zich wat laten mee te slepen in het feestelijk gebeuren. Overal zien ze inwoners huizen versieren, grapjes uithalen met elkaar, samen een tequila drinken of kinderen die spelletjes aan het spelen zijn. Het lijkt wel of hier net iets fameus is gebeurd. Om er toch maar het fijne van te weten te komen stappen ze op een inwoner af die hen enthousiast toespreekt:
‘Elk jaar is het hier de dag waarop we het feest van de Gouden Sombrero vieren. Op deze dag staat het dorp op zijn kop en is iedereen zeer uitgelaten. Wat er precies gebeurt, is afhankelijk van het Sombrero-comité. Zij bepalen de volledige inhoud van de dag: dat kan een spel, een cantus of competitie zijn. In het comité zitten enkel zij die ooit de Gouden Sombrero hebben gewonnen. Feit is dat dit elk jaar het hoogtepunt van het jaar is, eigenlijk gewoon een prachtig dorpsfeest, Volle Bak Herk is er niks tegen.’
Wat een briljant en vooral eenvoudig concept eigenlijk. De broers weten dat ze dit moeten onthouden om eventueel te introduceren in Andresitos, als hun geliefkoosde dorpje blijft bestaan natuurlijk. Om zeker te zijn dat ze goed op de hoogte zijn van de inhoud van het feest, en ook wel omdat ze wat ontspanning verdienen, besluiten ze deel te nemen aan de festiviteiten.
Na een dag vol plezier, spanning en een hoop sensatie hebben de broers heel wat inspiratie opgedaan om iets soortgelijk in Andresitos op poten te zetten. Maar dan moeten ze er natuurlijk wel voor zorgen dat hun dorp blijft bestaan, hoog tijd om verder te gaan dus!
|
