Dag 2: ‘The burning mountain of fire’ (Dauwspel)
Echt van een leien dakje lopen de eerste (kilo)meters van de queeste allerminst. De jongens hebben een plan gekregen van Koning McDoodle maar slagen er niet echt in hier wijs uit te raken. Nochtans is dit erg belangrijk, want de Koning heeft op het plan een aantal gevaarlijke plekken aangeduid. Behalve de tocht op zich (die al erg zwaar is), zullen deze plekken de nodige aandacht en voorzichtigheid van Scott en Mick vragen.
Plots ziet Scott echter het licht in de duisternis: hij herkent een grote berg die door de Koning als gevaarlijk op het plan werd aangeduid. Wanneer Mick beseft dat dit één van de gevaarlijke spots op de tocht is, begint hij wat terug te krabbelen. Scott vindt dit maar flauw en krijgt hem al bij al nogal rap overtuigd. Ze besluiten het er dan ook op te wagen en door de berg te gaan: er is namelijk een grote holte die als een soort van tunnel dienst lijkt te doen.
Na een paar minuten stappen in volle duisternis en meer op de tast als op het zicht, zien ze in de verte plots een vuur opduiken. Bovendien staan er een hoop mensen rond, wat hun alleen maar geruststelt: ‘Dit kan niet anders als een gezellig kampvuurtje van de VKSJ ofzo zijn’ (nota: daar men in Schotland behoorlijk achterloopt, is de VKSJ er voorlopig nog geen KSA geworden). Wanneer ze naderen zien ze echter een groepje dwergen staan, waarvan één hen nogal angstaanjagend toespreekt:
‘Wij zijn de dwergen van the burning mountain. Honderden jaren geleden zijn onze voorvaderen in deze tunnel terecht gekomen, dit bleek een erg veilige schuilplaats te zijn. Aangezien we echter niet meer kunnen groeien door een gebrek aan zonlicht, stoken we hier een stevig vuur. En voor de duidelijkheid: hier komt niemand door. Ik stel voor dat jullie zo snel mogelijk terugkeren, vooraleer er ongelukken van komen. Want je weet wat ze zeggen ‘little but brave’ (lees: ‘klein maar dapper’).’
Scott en Mick lachen eerst met de ‘opperdwerg’, maar voor ze het goed en wel beseffen worden ze gevangen genomen door het dwergenbataljon. Deze willen hen enkel vrijmaken wanneer hun vrienden erin slagen om de code van hun cijferslot te kraken. Lukt dit niet dan zullen ze meedogenloos opbranden in het dwergenvuur.
Dauwspel om Mick en Scott te verlossen
Mick en Scott beleefden één van de meest angstaanjagende momenten uit hun leven maar zijn bovenal toch blij dat ze bevrijd werden door de Chirojongens. Zo snel ze kunnen neme ze het hazenpad.
Dag 2: ‘Grootse gevolgen na vele Schotse whiskey’s’ (Dagtocht)
De ene dag is duidelijk de andere niet op de queeste van onze 2 Schotse vrienden. Ze zijn nu al even aan het wandelen en komen niet meteen veel problemen tegen. Het enige waar ze op deze toch wel droge tocht wel nood aan beginnen te hebben is een goede Schotse whiskey. Daar waar ze deze thuis zowat dagelijks konden nuttigen, staan de jongens nu al even droog en het zou een goede opkikker zijn tijdens de tocht.
Plotseling zien de vrienden een man opduiken die allesbehalve als gelukkig bestempeld kan worden. De man blijkt MacVocatus te heten en doet al snel snikkend zijn verhaal. Al jaren heeft hij ruzie met zijn aartsrivaal over een whiskeyrecept. Na een uit de hand gelopen ruzie vloog de man stevig in de drank en ging in hij ‘in his drunk’ (‘in zijne zatte’) whiskey gaan pikken. Vervolgens wou hij ze dan gaan verkopen aan de whiskeybaron van de streek, de machtige MacHerra:
‘Toen ik bij whiskeybaron MacHerra aankwam bleek mijn kar echter leeg te zijn, volledig leeg. Ik wist niet wat ik (dubbel) zag. Waarschijnlijk ben ik ze verloren of zijn ze gestolen door de whiskeydealers maar daar had MacHerra natuurlijk absoluut geen boodschap aan. Ik moest maar zorgen dat ik de flessen terug ging zoeken, anders zou er wat ‘waven’ (‘zwaaien’). Ik ben nu al even bezig, maar het resultaat is nog steeds 0.’
Scott en Mick zien de ernst van de situatie in. Ze beseffen dat einde van de arme MacVocatus voorbij is als hij niet snel de verloren whiskeyflessen weet te verzamelen. Zonder weinig nadenken, stellen ze dan ook voor om mee te gaan in zijn zoektocht. Goed wetende dat het een moeilijke opdracht, begin ze aan de zoektocht.
Dagtocht om whiskeyflessen terug te verzamelen
Na een helse tocht met veel moeilijke whiskeydealers en zo mogelijk nog moeilijkere politie-agenten, zijn ze er toch in geslaagd om de flessen terug te verzamelen. MacVocatus is niet meteen overtuigd dat ze alles hebben, maar zolang de whiskeybaron tevreden is, is dat natuurlijk onbelangrijk. Met een flesje van de betere soort worden Mick en Scott uitvoerig bedankt, alvorens hun tocht verder te zetten.
|
