1

Dag 1

2

Dag 2

3

Dag 3

4

Dag 4

5

Dag 5

6

Dag 6

7

Dag 7

8

Dag 8

9

Dag 9

10

Dag 10

Dag 1

Dag 1: ‘Grootse woorden van Scott MacWoods’(vertrekmis)

Het verhaal situeert zich in een druilerige periode, in de prachtige landschappen te midden van Schotland. Zoals vele Schotse dorpjes geldt ook voor Carthen dat het afgelegen is en de dorpsbewoners eigenlijk vooral op zichzelf aangewezen zijn. Dit is eveneens het geval voor William MacWoods die samen met zijn gezin woonachtig is in het prachtige Carthen. William is van adel en heeft met Scott slechts één zoon op de wereld gezet: die is dan ook de gedoodverfde opvolger van de man des huizes.

De relatie tussen vader en zoon is echter allesbehalve om over naar huis te schrijven. Ze maken meer ruzie dan hen lief is en meestal vliegen de verwijten dan ook heen en weer. ‘Gij kunt nog gene kilt breien’, ‘De enige whisky die ge nuttigt is die in cocktailsaus’ en ‘Dieje doedelzak speelt met u, in plaats van gij met hem’ zijn dan ook vaak gehoord citaten. Wanneer één van de ruzies weer hoge toppen bereikt, doet Scott een grootse uitspraak:

‘Och father (Engels voor ‘vader’), ik zal bewijzen dat ik wel degelijk een echte Schotse held zou kunnen worden. Ik zal doen waar vele anderen in gefaald zijn, of vaak zelfs niet aan durfden te beginnen. Onze Koning is al zolang op zoek naar de geschikte persoon om het monster van Noch Less te bestrijden. Welaan dan, ziehier de laatst levende jongeman die dat lelijke beest zal zien. Ik zal hem molesteren, zowaar ik Scott MacWoods heet’.

In eerste instantie is vader William met verstomming geslagen, maar al gauw proest hij het uit van het lachen. Hij kan amper geloven dat zijn zoon een dag zonder hulp op tocht kan gaan, laat staan dat hij in staat zou zijn om het meest gevreesde monster van Schotland ten onder te brengen. Wanneer hij een beetje bekomen is van de lachbui, maakt hij Scott dan ook duidelijk dat het alleen onbegonnen werk is.

Scott had echter de intentie om zijn goede (maar helaas niet zo snuggere) vriend Mick mee te vragen. Daarop krijgt de vader een slappe lach, zoals hij in tijden niet heeft gehad. Scott wordt dan ook boos en stapt op: hij is meer dan ooit vastberaden om te bewijzen wat hij kan, aan zowel zichzelf, zijn vader als de rest van het dorp. Hij zal het monster van Noch Less verslaan en daarvoor eerst de door de Koning verplichte queeste afleggen, goed wetende dat er nog nooit iemand in is geslaagd. Als het lukt, wordt hij alleszins de held van Carthen.

 

Dag 1: ‘De basistesten van Koning McDoodle’ (Fakkeltocht)

Na de hoogoplopende ruzie met zijn vader, en de daarbij horende zware uitspraak van hemzelf, is Scott meteen naar zijn beste kameraad Mick getrokken. Die was meteen laaiend enthousiast over het idee, maar dat verwonderde Scott ook niet zo heel erg: Mick is namelijk altijd enthousiast over welk idee dan ook, of het nu haalbaar is of niet. Na wat gepraat over hoe ze het willen aanpakken, zijn ze echter tot de conclusie gekomen dat ze niet helemaal weten hoe de vork net aan de steel zit. Ze besluiten dan ook naar Koning McDoodle te trekken, hij is degene die ongetwijfeld meer kan vertellen.

Aangekomen aan het immense kasteel van hun Koning zijn Scott en Mick toch behoorlijk onder de indruk. Het is niet alleen erg groot, er ligt een immens natuurlandschap rond. Ze beginnen dan ook meteen te fantaseren over hoe je hier verstoppertje kan spelen of ‘hoe makkelijk je hier kan weglopen van je eigen vrouw’. Ze denken vlotjes binnen te wandelen maar dat is buiten de norse en brede bewakers gerekend. Zij vragen meer uitleg want zulke snotapen komen ze natuurlijk niet dagelijks tegen. Wanneer Mick hen in een warrig taaltje uitlegt waarvoor ze komen, houden de bewakers zich zo serieus mogelijk. Ze besluiten de 2 vrienden te begeleiden naar Koning McDoodle, waar ze opnieuw hun verhaal doen. De Koning repliceert hen het volgende:

‘Aha, the younglazy (Engels voor ‘de jongelui’). Jullie weten toch wel waar jullie aan beginnen. Als ik heel eerlijk moet zijn, zien jullie mij er niet meteen uit als de grootse wonders van Carthen. Dat wil echter niet zeggen dat ik jullie niet het voordeel van de twijfel wil geven: schijn bedriegt en als je naar mijn vrouw kijkt dan weet je dat het waar is (nota: de Koning bedoelt hiermee dat zijn vrouw knap is maar tegelijkertijd ook een slecht karakter heeft). De bedoeling is dat jullie eerst een leerrijke tocht afleggen in en rond mijn kasteel. Als jullie daarna nog steeds jullie plan willen doorzetten, laat ik jullie gaan. Let wel,  ik heb al veel strijders zien vertrekken, maar er nog nooit één zien terugkeren.’

Mick en Scott knikken zelfverzekerd naar elkaar: ze hebben enorm veel zin om aan de tocht te beginnen, maar tegelijkertijd zijn ze ook benieuwd naar de vrouw van de Koning. Ze vertellen dat ze goed kunnen begrijpen dat ze er niet meteen uitzien als de stoerste mannen van Carthen, maar ze zijn er wel van overtuigd dat ze het tegendeel kunnen bewijzen. Ze worden dan ook meegetroond door de bewakers.

Fakkeltocht voor echte Schotse mannen

Ook na de fakkeltocht zijn Mick en Scott ervan overtuigd dat ze de uitdaging willen aangaan en aan de queeste willen beginnen. Ze hebben er zelfs nog meer goesting in gekregen. Koning McDoodle heeft veel respect voor hen, en geeft hen dan ook een plan en een rugzak met materiaal mee zodat ze zo snel mogelijk de queeste kunnen aanvatten.

Dag 1 in de ogen van de Kabouters

Hey mama en papa,

Deze dag was al super leuk!

In de mis zaten we al vol spanning te wachten op het vertrek.
Eindelijk, na al die verhaaltjes van de leiders kwam onze kleurrijke fantasie tot leven.

Op de bus zongen we vele liedjes, schreven we onze eerste brieven al, speelden we spelletjes en praatten we al over heel de vakantie bij.

Spontaan begonnen de leiders te zingen; “We zijn er bijna, we zijn er bijna…”
De bus stopte maar … we zagen geen kampwei. Daar moesten we nog naartoe wandelen.

Na een kleine wandeling zagen we het eindelijk, de tenten, de HUDO, het podium…
Alles was te mooi voor woorden.

We maakte ons bed op en kregen de regels te horen en toen speelden we al onze eerste spelletjes.

Bij het eten werden liedjes gezongen en de soep was heel lekker.

Na het 4uurtje speelde we spelletjes met de aspi’s, zo kwamen we te weten wie onze waspeter voor dit kamp is.

Na het avondeten en een super leuke dag te hebben gehad, zijn we met heel de Chiro op fakkeltocht vertrokken.  De echte durvers onder ons mochten samen met de waspeter een eigen fakkel vasthouden.

Mama en papa, maak jullie dus geen zorgen, wij gaan ons zeker en vast nog amuseren.
Nu gaan we samen allemaal slapen, want morgen is het een hele drukke dag.

Slaapwel en veel kusjes.

Foto's van Dag 1



























Disclaimer