1

Dag 1

2

Dag 2

3

Dag 3

4

Dag 4

5

Dag 5

6

Dag 6

7

Dag 7

8

Dag 8

9

Dag 9

10

Dag 10

Dag 9

Dag 9: ‘Give me all your money, mate!’ (Klein bosspel)

Na de angstaanjagende ervaring bij het dwergenvolkje, zijn de 2 vrienden er meer dan ooit van overtuigd dat de queeste allesbehalve een lachertje wordt. Ze houden er echter de moed in en proberen elkaar op te monteren met de nodige dosis peptalk. Alleen zo maken ze een kans om de queeste tot een goed einde te brengen.

Al gauw belanden ze dan ook in een dorpje, dat zo mogelijk nog minder ontwikkeld is dan Carthen, waar zij zelf vandaan komen. In het dorpje is net een soort van rondgang bezig. Eén man wandelt van huis tot huis waar de bewoners hem al staan op te wachten. Het enige wat de man telkens zegt is ‘Give me all your money, mate!’ waarop de bewoners hem hopen munten overhandigen. Aangezien ze dit lijken te doen zonder hier enig bezwaar tegen te maken, vraagt Mick een bewoner die net zijn bezittingen heeft afgegeven dan ook om meer uitleg:

‘Yeah, it is droof story (Engels voor ‘droef verhaal’). Sinds ons dorp wordt geleid door een nieuwe landheer, zoon van de prachtige heerser Koning Troof, dienen wij op wekelijkse basis al onze bezittingen af te geven. Alles waar wij dus dagelijks voor werken, geven we af. Zogezegd wordt dit gebruikt om ervoor te zorgen dat het dorp er beter van wordt, maar daar hebben we nog niet veel van gezien. Wat we wel zien is dat de landheer plots een enorme hoeveelheid pracht en praal bezit, dan weet je wel genoeg.’

Wanneer Mick oppert dat ze toch gewoon geld kunnen achterhouden, wordt dit door de dorpsbewoners weggelachen. Er zijn enkelingen die dit in het verleden hebben geprobeerd maar zij werden betrapt en zijn dan ook nooit meer teruggezien. Mick en Scott kunnen echter niet geloven dat een dorp zoveel onrecht wordt aangedaan en ze zijn er dan ook rotsvast van overtuigd dat er voor een oplossing moet gezorgd worden, liefst nu meteen!

Klein bosspel om iets te doen aan de ongelijkheid in het dorp

Mick en Scott hebben er voor kunnen zorgen dat de bewoners hun eigen verdiende centen kunnen behouden. Als dank willen die dan ook een deel van de buit aan hen meegeven, maar dat weigeren de 2 jonge vrienden. Geld maakt niet gelukkig: zij zijn vooral op pad om te tonen wat ze in hun mars hebben!


Dag 9: ‘The battle of Noch Less (Kampvuur)

Eindelijk, finally, het is zo ver, it is so far, hier hebben ze naar uitgekeken, here they looked out at, gas op die krukas, gas on the steel axel! Scott en Mick kunnen het zelf amper geloven. Ze zijn terug tot aan het kasteel geraakt en met de nodige trots wandelen ze de bewakers (die hen nog wel herkennen) voorbij. Wanneer ze ook worden opgemerkt door Koning McDoodle, schrikt die eerst. Vervolgens begint hij hen complimenten te geven voor de geleverde prestatie:

‘Dat jullie helemaal tot hier geraakt zijn, vind ik bijzonder knap. Ik word er zowaar emotioneel van: dat ik dit als Koning nog mag meemaken, man man. Ik ben er dan ook van overtuigd dat jullie volledig klaar zijn om de strijd met het monster van Noch Less aan te gaan. Jullie krijgen alvast eerst nog een stevige maaltijd, zodat jullie goed gevuld zijn om aan de strijd te beginnen. Come’on, moddafokkers (nota: ik ben mij er van bewust dat moddafokkers incorrect is, maar de juiste schrijfwijze zou educatief niet verantwoord zijn).’

Mick kijkt echter duidelijk wat twijfelachtig. Ze hebben de tocht dan wel tot een goed einde gebracht, ze moeten toch toegeven dat ze ook het nodige geluk hebben gehad. Wanneer hij even laat vallen dat hij het misschien niet zo een heel goed idee vindt om de strijd aan te gaan, weet Scott niet wat hij hoort:

‘Komaan Mick, we hebben het al zover gebracht en nu zou je opgeven. Ik weet dat we al veel hebben bewezen en dat het voor onszelf nog weinig verschil maakt. Maar anderen (mijn vader voorop) zou zeggen dat we weer iets niet hebben kunnen beëindigen. Bovendien zouden we als echte helden beschouwd worden door mededorpsbewoners. Als beste vriend eis ik dan ook dat je meegaat!’

Mick ziet in dat Scott wel eens gelijk zou kunnen hebben en stemt dan ook in. De vrienden worden naar een uitgebreide maaltijd geleid, die hen voorbereid op wat de grootste uitdaging uit hun leven zal worden.

Maaltijd om de innerlijke mens te spijzen

Na het avondeten kunnen Mick en Scott zich afzonderen (met de Chirojongens) om de nodige wapens te maken om de strijd met Noch Less aan te gaan. De nodige voorbereidingen worden getroffen: vuur wordt gestookt, materialen gesmolten en wapens geknutseld. Let the battle begin…

Spelen om de nodige voorbereidingen te treffen op de grootse strijd

Nu Scott en Mick helemaal klaar zijn om de strijd aan te gaan, zijn ze zo goed als niet meer te houden. Wanneer ze aan het befaamd meer komen, vliegen ze er dan ook meteen in maar vanaf de eerste minuut loopt het al aardig mis. Noch Less heeft sterk de bovenhand en de eindstrijd dreigt volledig mis te lopen. Net op dat moment komt Scott’s vader, William, ter hulp geschoten. Hij had horen waaien dat zijn zoon de queeste tot een goed einde had gebracht maar was er niet gerust op. William gooit zich volledig in de strijd die nu niet enkel tegen het monster maar ook voor zijn zoon wordt gevoerd. Na een hels minutenlang gevecht, haalt hij samen met zijn zoon de bovenhand.

Nu het monster ten onder is gebracht, moeten Scott en Mick toch even bekomen van hetgeen ze net hebben meegemaakt. William valt zijn zoon in de armen en wenst hem proficiat. In tegenstelling tot hoe het echt is gelopen, zegt de vader dat hij en Mick het helemaal zelf hebben geklaard. Een beetje de kluts kwijt zijnde, beseft Scott echter niet dat het zonder de hulp van zijn vader nooit was gelukt. Nadat ze even de tijd hebben genomen om  te bekomen, beslissen ze om terug te keren naar Koning McDoodle om het goede nieuws te melden. Wat hen daar te wachten staat, behalve een groot feest, weten ze niet. Wat Scott wel weet is dat hij een ware heldendaad heeft verricht samen met zijn beste maat Mick én dat zijn vader vanaf nu wel de nodige trots zal tonen, en dat is voor hem toch het allerbelangrijkste!

Het kamp samengevat door de Leiding

We zitten hier nu bij het kampvuur en reflecteren over het kamp dat bijna afgelopen is.
De leiders zijn doodop door de lange voorbereiding en het zware kamp. Maar toch nemen we nog even de tijd om de blog te updaten. Wij hebben de laatste dagen de blog elke avond geüpdatet,
nu we aan dag 9 en het kampvuur zijn aangekomen loopt deze taak ten einde. Om toch even stil te staan bij het afgelopen kamp, hebben we aan de leiders en klus en co en de kookploeg gevraagd om het kamp in enkele zinnen samen te vatten. Hieronder kan u de reacties lezen.

Groeten Bert en Robrecht.

Als je elke dag alcohol drinkt ben je een alcoholieker, als je elke dag Fanta drinkt ben je dan Fantastisch?
-Dries Peeters

Een maand voorbereiding voor 10 dagen vol fun, maar het was het waard.
-Daan Vandenreyt

Het kamp was gelijk gewoonlijk, een super onvergetelijk avontuur.
-Nick Timmermans


Ik ben blij dat ik mijn steentje heb kunnen bijdragen om 90 leden een super plezant kamp te bezorgen.
-Bert Clerix

Het kamp was vermoeiend maar toch plezant.
-Robin Vanderstraeten

Mijn kamp ging super snel, ik mis het nu al.
-Tom Ilsbroukx


Ook al is het mijn eerste jaar, het was het beste kamp wat ik ooit heb meegemaakt.
-Lennert Maurissen

Het was een super bangelijk mega fantastisch ongelooflijk cool gigantisch magisch geweldig spetterend supertof smurftastisch onvergetelijk adembenemend kamp!
-Stijn Wouters

Een geniaal kamp met een nog genialere leidingsploeg.
-Daan Van Hirtum


De queeste naar Noch Meer.
-Jander Clerix

De wei was scheef, de omgeving was fascinerend, het kamp was top(pers).
-Simon Gils

Een kamp om nooit te vergeten.
-Martijn Stiers


Het kamp was weer als een snelheidstrein en was ook super fijn.
-Jonathan Vandenreyt

Beter 10 vliegen in de HUDO dan 1 in je bed.
-Jasko Thoelen


Houffalize 2016 is een kamp dat nog lang in mijn geheugen gegrift zal staan:  vol zon, prachtige omgeving, fenomenale nieuwe spelen, schitterende sfeer in de leidingsploeg, een geweldige aspi-groep en een kraker van een tafelmoment.
-Koen Ombelets

Het kampvuur is het einde van een fantastisch kamp en een fantastisch jaar, maar ook een nieuwe start voor aspi’s die leider worden.
-Robrecht Ulenaers


Een kamp wat snel gedaan is, kan niet anders als plezant geweest zijn.
-Jordi Coteur (Fotograaf)

10 dagen kamp met vrienden afsluiten met een kampvuur, meer moet dat niet zijn.
-Kwinten Swennen (Klusjesman)

Stand up for Kampcooking!
-De keuken

Foto's van Dag 9











































Disclaimer